Podstawa programowa wychowania przedszkolnego opisuje proces wspomagania rozwoju i edukacji dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym. Przedszkola, oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych oraz inne formy wychowania przedszkolnego w równej mierze pełnią funkcje opiekuńcze, wychowawcze i kształcące. Zapewniają dzieciom możliwość wspólnej zabawy i nauki w warunkach bezpiecznych, przyjaznych i dostosowanych do ich potrzeb rozwojowych.
Celem wychowania przedszkolnego jest:
wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;
kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek;
rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;
stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;
troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;
budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;
wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;
kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;
zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.
Cele te są realizowane we wszystkich obszarach działalności edukacyjnej przedszkola. W każdym z obszarów podane są umiejętności i wiadomości, którymi powinny wykazywać się dzieci pod koniec wychowania przedszkolnego.
Aby osiągnąć cele wychowania przedszkolnego, należy wspomagać rozwój, wychowywać i kształcić dzieci w następujących obszarach:
Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci; porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;
przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;
wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, że nie należy wyszydzać i szykanować innych;
umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu można podawać takie informacje.
Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby;
2)właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków, nakrywa do stołu i sprząta po sobie;
3)samodzielnie korzysta z toalety;
4)samodzielnie ubiera się i rozbiera, dba o osobiste rzeczy i nie naraża ich na zgubienie lub kradzież;
5)utrzymuje porządek w swoim otoczeniu.
3.Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;
2)mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji;
3)uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
4)w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.
4.Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach (wnioskowanie o wprowadzanych i obserwowanych zmianach);
2)grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;
3)stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć.
5.Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia;
2)dostrzega związek pomiędzy chorobą a leczeniem, poddaje się leczeniu, np. wie, że przyjmowanie lekarstw i zastrzyki są konieczne;
3)jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;
4)uczestniczy w zajęciach mchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.
6.Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać pomoc, umie o nią poprosić;
2)orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze środków transportu;
3)zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich;
4)wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków chemicznych (np. środków czystości);
5)próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić, a gdzie nie.
7.Wychowanie przez sztukę – dziecko widzem i aktorem.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)wie, jak należy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze, w kinie;
2)odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską).
8.Wychowanie przez sztukę – muzyka i śpiew, pląsy i taniec.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu;
2)dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je, pląsając lub tańcząc;
3)tworzy muzykę, korzystając z instrumentów perkusyjnych (oraz innych przedmiotów), a także improwizuje ją ruchem,
4)w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.
9.Wychowanie przez sztukę – różne formy plastyczne.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)przejawia, w miarę swoich możliwości, zainteresowanie wybranymi zabytkami i dziełami sztuki oraz tradycjami i obrzędami ludowymi ze swojego regionu;
2)umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych;
3)wykazuje zainteresowanie malarstwem, rzeźbą i architekturą (także architekturą zieleni i architekturą wnętrz).
10.Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnorodnych materiałów (np. przyrodniczych), ma poczucie sprawstwa („potrafię to zrobić”) i odczuwa radość z wykonanej pracy;
2)używa właściwie prostych narzędzi podczas majsterkowania;
3)interesuje się urządzeniami technicznymi (np. używanymi w gospodarstwie domowym), próbuje rozumieć, jak one działają, i zachowuje ostrożność przy korzystaniu z nich.
11.Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku; podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody, np. nie stoi pod drzewem w czasie burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę;
2)wie, o czyni mówi osoba zapowiadająca pogodę w radiu i w telewizji, np. że będzie padał deszcz, śnieg, wiał wiatr; stosuje się do podawanych informacji w miarę swoich możliwości.
12.Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)wymienia rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie;
2)wie, jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt (przestrzeń życiowa, bezpieczeństwo, pokarm) i wzrostu roślin (światło, temperatura, wilgotność);
3)potrafi wymienić zmiany zachodzące w życiu roślin i zwierząt w kolejnych porach roku; wie, w jaki sposób człowiek może je chronić i pomóc im, np. przetrwać zimę.
13.Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną,
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego;
2)wyznacza wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych;
3)ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posługuje się liczebnikami porządkowymi;
4)rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;
5)wie, na czym polega pomiar długości, i zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą;
6)zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.
14.Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki;
2)potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach;
3)dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania;
4)interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania;
5)słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami;
6)układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej;
7)rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli, np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu.
15.Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1)wymienia imiona i nazwiska osób bliskich, wie, gdzie pracują, czym się zajmują;
2)zna nazwę miejscowości, w której mieszka, zna ważniejsze instytucje i orientuje się w rolach społecznych pełnionych przez ważne osoby, np. policjanta, strażaka;
3)wie jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa;
4)nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn i wie, że Polska należy do Unii Europejskiej;
5)wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa.
Katar, angina, zapalenie płuc, znów katar… i tak bez końca. Odkąd pociecha przebywa w większej grupie, często choruje. Zamiast się tym martwić, wzmocnij organizm swojego malucha. Układ immunologiczny dziecka nie jest jeszcze w pełni ukształtowany. Malec bywa więc bardziej niż dorośli podatny na infekcje. Dlatego, jeżeli chodzi do przedszkola, gdzie po raz pierwszy ma styczność z wieloma zarazkami, często choruje. Jednak 6-8 niegroźnych infekcji w ciągu roku to nie powód do niepokoju. Warto wiedzieć, że po każdej z nich pociecha staje się coraz odporniejsza (w organizmie zostaje zapisana informacja, jak walczyć z kolejnymi zarazkami). A jeśli dodatkowo wzmocnisz dziecko, przestanie tak często chorować.Serwuj malcowi dania pełne witamin i składników mineralnych
Najważniejsza jest zwiększająca odporność witamina C. Znajdziesz ją w kiszonych ogórkach i kapuście oraz cytrusach. Dziecko potrzebuje też m.in. żelaza (czerwone mięso, wątróbka), cynku (płatki zbożowe) i magnezu (brokuły). Niezwykle cenne są także jogurty, kefiry, twarożki. Stanowią one naturalne źródła tzw. przyjaznych bakterii (probiotyków), które w trakcie infekcji niszczą chorobotwórcze bakterie.
Codziennie chodź z dzieckiem na spacer
Zabawa na świeżym powietrzu m.in. dotlenia organizm i pobudza jego odporność. Z krótkich spacerów nie rezygnuj nawet w zimowe dni (chyba że temperatura spadnie poniżej -15°C i będzie wiał porywisty wiatr). Poza tym przynajmniej dwa razy w roku wyjedź z dzieckiem chociaż na dwa tygodnie w góry albo nad morze, aby zmienić klimat.
Nie ubieraj przedszkolaka zbyt ciepło
Kiedy bawi się w domu, wystarczy, że ma na sobie spodenki i cienką bawełnianą bluzeczkę. Gdy dłużej siedzi bez ruchu (maluje albo ogląda bajki), załóż mu np. cienki sweterek. Temperatura w mieszkaniu nie powinna przekraczać 20-21°C.
Dopilnuj, aby twoja pociecha myła ręce
Jest na nich mnóstwo bakterii i wirusów zebranych np. z zabawek. Ucz, że należy to robić przed każdym posiłkiem i zawsze po powrocie do domu.
Podawaj wzmacniające wyciągi z roślin
Ale tylko po konsultacji z pediatrą. Najbardziej znanymi są: Profilaktin (wyciąg z aloesu, miód, sok z malin), Bioaron C (wyciąg z aloesu, aronii i wit. C), Echinacea i Esberitox (wyciągi z liści jeżówki).
Każdy człowiek jest istotą rozumną, wolną, zasługującą na szacunek, miłość, pełnię przysługujących mu praw i obowiązków. Nikt nie rodzi się jednak doskonały. Z biegiem czasu przy pomocy bliskich kształtujemy swoją osobowość, a już od momentu przyjścia na świat czeka na nas mnóstwo pracy. Musimy doskonalić swoje siły motoryczne, niezbędne do poruszania się, rozwijać swoje zmysły pozwalające na kontakt z otaczającym nas światem, uczucia, dzięki którym będziemy mogli właściwie reagować na rzeczywistość i wreszcie musimy uczyć się korzystać z woli i rozumu. To właśnie one charakteryzują człowieka i pozwalają mu w sposób wolny i świadomy podejmować decyzje i ponosić za nie odpowiedzialność. Człowiek musi się zatem rozwinąć i dojrzeć do właściwego sobie sposobu życia. Rozwój ten wyznacza sama ludzka natura, w którą wpisane są odpowiednie prawa- prawa natury. Wypełnianie ludzkich praw umacnia człowieka, ich nieprzestrzeganie degraduje.
Najważniejszym, naturalnym prawem człowieka jest prawo do życia. Z niego płynie prawo do pełnego rozwoju. Prawa natury należy jednak odpowiednio zabezpieczyć i rozpoznać. Takim właśnie zabezpieczeniem jest prawo stanowione, stworzone przez ludzi, ogłoszone i zobowiązujące do jego przestrzegania. O dobrym prawie mówimy wtedy, gdy dobrze służy człowiekowi, a więc jest mądrze i odpowiednio wykorzystane.
Dzieci posiadają szczególne prawa. Rozwój ich człowieczeństwa przebiega bowiem w szczególny sposób. Dziecko nie potrafi samo zadbać o siebie, nie potrafi samodzielnie kształcić swojej natury. Potrzebuje do tego rodziców, opiekunów, potrzebuje wielu innych ludzi. Dlatego naturalnymi „strażnikami” praw dziecka są jego rodzice i opiekunowie. Ale dziecko potrzebuje też specjalnego zabezpieczenia w prawie stanowionym. Dobre prawo stanowione może i powinno pomagać rodzicom i opiekunom w rozwoju dziecka.
szanuj mnie, żebym szanowała innych
wybaczaj, żebym umiała wybaczać
słuchaj, żebym umiała słuchać
nie bij, żebym nie biła
nie poniżaj, żebym nie poniżała
rozmawiaj ze mną, żebym umiała rozmawiać
nie wyśmiewaj
nie obrażaj
nie lekceważ
kochaj mnie, żebym umiała kochać
uczę się życia od ciebie
Mama, która do tej pory zawsze była gdzieś blisko, nagle znika. Na dodatek, zamiast siedzieć w domu i bawić się ulubionymi zabawkami, trzeba się zrywać z samego rana i biec za mamą (stawia takie duże kroki) do ponurego budynku, gdzie ciągle ktoś coś każe robić. Ale to, co trudne, wcale nie musi być niedobre. Do trudnych sytuacji trzeba po prostu dziecko przygotować, tak by umiało sobie z nimi radzić przed debiutem.Spędź z nim trochę czasu w przedszkolnej sali
Nie oszukuj dziecka. Jeżeli obiecałaś, że codziennie będziesz z nim w przedszkolu, dopóki się nie przyzwyczai, i wychowawczynie przedszkola zgodziły się na to – nie wymykaj się z sali, gdy widzisz, że maluch się dobrze bawi. Następnym razem ci nie uwierzy. Kiedy wiesz, że musisz już wyjść z przedszkola, uprzedź o tym dziecko, a jeżeli wciąż trudno mu się z tobą rozstać, poproś o pomoc panią przedszkolankę. Czasem nieuchronne jest przytrzymanie dziecka, które krzyczy, wyrywa się i płacze. Zapewne serce będzie ci się krajało, ale możesz być pewna, że jeśli po twoim odejściu życzliwa wychowawczyni przytuli małego i zapewni go, że mama wróci po obiedzie – łzy szybko obeschną.Ranek bez pośpiechu
Nie odprowadzaj dziecka w ostatniej chwili, kiedy zostało ci tylko piętnaście minut na dojazd do pracy. Maluch powinien mieć trochę czasu na pożegnanie się z tobą. Jeżeli nie możesz wejść z nim do sali, posiedźcie razem przez kilka minut w szatni, przytul go, pozwól popłakać, a potem oddaj pod opiekę wychowawczyni, pożegnaj się i wyjdź.
Miś na posterunku
Dziecku będzie raźniej, jeśli weźmie z domu ukochanego misia albo królika. Jeżeli do przedszkola nie wolno przynosić zabawek – daj mu swoją apaszkę, chusteczkę do nosa albo wsuń do kieszeni malutkiego krasnoludka. Wystarczy, że maluch będzie miał przy sobie coś, co pachnie tobą i domem.
W pierwszych dniach przychodź wcześniej
Jeśli to możliwe, w pierwszych dniach odbieraj dziecko już po 3-4 godzinach. Nie chodzi tylko o skrócenie rozłąki, ale również o to, że małe dziecko szybko się męczy, zwłaszcza wtedy, kiedy ma dużo nowych wrażeń i doświadczeń. Do tak dużej zmiany warto więc przyzwyczajać przedszkolaka powoli. Uwaga! Nie spóźniaj się z odbieraniem – jeżeli obiecałaś, że przyjdziesz po obiedzie, dotrzymaj słowa. Zawsze mów maluchowi prawdę.
Gwałtowny opór
Może się zdarzyć, że maluch nawet po kilku tygodniach nie polubi przedszkola i nie będzie chciał tam chodzić. Przyczyną może być to, że dziecko nie dojrzało jeszcze do tak poważnego wysiłku społecznego i emocjonalnego.
Bywa, że ogromny stres związany z nową sytuacją powoduje kłopoty ze snem, wymioty, bóle brzucha. Spróbuj pobawić się z maluchem w przedszkole – on będzie panią, a ty dzieckiem. Być może w czasie odgrywania scenki pt. „Mój dzień w przedszkolu”, dowiesz się, w czym tkwi problem.
Wieczorem – święto !
Niech ten pierwszy dzień w przedszkolu będzie świętem dla całej rodziny , aż do wieczora.
Można go uczcić na wiele sposobów : zabierając malucha do kina , na lody lub wesołe miasteczko. Warto pochwalić dziecko przed babcią ,dziadkiem ,ciocią jakie było dzielne i że jesteście z niego dumne .Ważne, by mały przedszkolak to usłyszał.
RYTMIKA
Nauka piosenek, ćwiczenia słuchowe, ruchowe, zabawy przy muzyce, gra na instrumentach perkusyjnych, słuchanie muzyki poważnej, nauka tańców.
JĘZYK ANGIELSKI
Nauka języka angielskiego w zakresie pod-staw dla początkujących i dla dzieci kontynuujących kurs. Zajęcia w formie gier i zabaw językowych. Dzieci uczą się podczas zabaw z lektorem.
ZAJĘCIA Z KOMPUTEREM Indywidualne korzystanie z komputera w starszych grupach 5-latków . Dzieci poznają podstawy pracy przy komputerze, edukacyjne gry komputerowe. Gry komputerowe sprzyjają aktywizowaniu myślenia, rozwijają spostrzegawczość, wpływają na rozwój intelektualny dziecka.
Ramowy rozkład dnia:
6.00 – 8.20 Schodzenie się dzieci. Zabawy w kącikach zainteresowań, wykonywanie zadań indywidualnych, czynności porządkowo – gospodarcze, pomoc w przygotowaniu do zajęć, ćwiczenia poranne.
8.20 – 8.30 Zabiegi higieniczne, przygotowanie do śniadania
8.30 – 9.00 Śniadanie
9.00 – 10.00 Zintegrowana działalność edukacyjna w oparciu o podstawę programową, zajęcia i zabawy edukacyjne, zajęcia umuzykalniające, język angielski
10.00 -11.20 Zabawy ruchowe, zajęcia i zabawy w ogrodzie przedszkolnym, zajęcia i zabawy podejmowane z inicjatywy dzieci, spacery, wycieczki.
11.20 – 11.30 Czynności porządkowe – higieniczne, przygotowanie do obiadu
11.30 – 12.00 Obiad
12.00 – 12.30 Odpoczynek poobiedni , kwadrans na bajkę, ćwiczenia utrwalające wiadomości z zajęć edukacyjnych,
12.30 – 13.45 Zabawy podejmowane z inicjatywy dzieci, zabawy w kącikach zainteresowań, zabawy tematyczne, zabawy w terenie
13.45 – 14.00 Czynności porządkowe, mycie rąk
14.00 – 14.20 Podwieczorek
14.25 – 15.30 Kontynuacja działalności edukacyjnej, zabawy i gry dydaktyczne, stolikowe, ćwiczenia gramatyczne, słownikowe, praca wyrównawcza, indywidualna, zabawy dowolne według zainteresowań, zajęcia w małych zespołach, omówienie z dziećmi wydarzeń dnia
15.30 – 16.30 Rozchodzenie się dzieci